دوره پهلوی
ایران پهلوی یا کشور شاهنشاهی ایران به دوران پادشاهی پهلوی، از ۱۳۰۴ تا ۱۳۵۷ خورشیدی، در این دوران، ایران از غرب با ترکیه و عراق، از شمال با اتحاد جماهیر شوروی، از شرق با افغانستان و پاکستان همسایه بود و از طرف جنوب با کشورهای حاشیه شاخاب فارس مرز دریایی داشت. تهران پایتخت این کشور بود و در سال ۱۳۵۷، این کشور بالغ بر ۳۷ میلیون نفر جمعیت داشت.
دودمان پهلوی آخرین دودمان پادشاهی ایران است که پس از برچینش دودمان قاجار، از ۱۳۰۴ تا ۱۳۵۷ در ایران پادشاهی کردند و ایران پهلوی را شکل دادند. پایان کار این دودمان مصادف با انقلاب ۱۳۵۷ بود که پس از آن جمهوری اسلامی روی کار آمد.
پایه‌گذار این سلسله رضاشاه بود که با تبعید از کشور پس از اشغال ایران در جنگ جهانی دوم، پسرش محمدرضا پهلوی به پادشاهی رسید. این دو تنها پادشاهان این سلسله بودند که در مجموع ۵۳ سال در ایران پادشاهی کردند.
